รถฟอร์คลิฟท์เป็นยานพาหนะอุตสาหกรรมที่ทรงพลังที่ใช้ในการยกและขนย้ายวัสดุในระยะทางสั้น ๆ พัฒนาโดยผู้ให้บริการขนส่งในช่วงต้นศตวรรษที่ยี่สิบรถยกเป็นรถขับเคลื่อนขนาดเล็กขับเคลื่อนด้วยตนเองและมีแพลตฟอร์มที่เคลื่อนที่ภายใต้โหลดเพื่อยกและลดภาระ

รถยกใช้ในคลังสินค้าปฏิบัติการโรงงานเก็บสินค้าขนาดใหญ่และอุตสาหกรรมต่าง ๆ ส่วนใหญ่จะใช้สำหรับการขนส่งวัสดุและผลิตภัณฑ์จากที่หนึ่งไปยังอีก

ด้วยการค้นพบพลังงานไฮดรอลิกและการใช้พลังงานไฟฟ้ารถฟอร์คลิฟท์ได้ก้าวหน้าอย่างมาก พาเลทมาตรฐานเริ่มใช้งานโดยเฉพาะในช่วง 1930 ปีและความสนใจในรถยกเพิ่มขึ้น เมื่อเวลาผ่านไปความต้องการในการใช้คลังสินค้าขององค์กรเพิ่มขึ้นและวิธีการที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นสำหรับการจัดเก็บผลิตภัณฑ์เริ่มที่จะแสวงหา ในกระบวนการนี้คลังสินค้าต้องการรถยกที่สามารถยกสูงขึ้นและมีความคล่องแคล่วมากขึ้น ความต้องการเหล่านี้นำไปสู่การผลิตรถยกรุ่นใหม่

ในตอนท้ายของ 1980s รถยกใหม่ได้รับการออกแบบตามหลักสรีรศาสตร์เพื่อเพิ่มความปลอดภัยและความสะดวกสบายของผู้ปฏิบัติงานป้องกันการบาดเจ็บและปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงาน

น้ำหนักสูงสุดและจุดศูนย์ถ่วงสูงสุดที่รถยกสามารถจัดการได้รับการจัดอันดับ ค่าเหล่านี้จะถูกวางไว้บนยานพาหนะและโหลดจะต้องไม่เกินค่าเหล่านี้ ในขณะที่ศูนย์กลางของแรงโน้มถ่วงมีการเปลี่ยนแปลงกับการเคลื่อนไหวของโหลดแต่ละครั้งการใช้รถยกต้องมีประสบการณ์และทักษะ

ตามกฎระเบียบด้านสุขภาพและความปลอดภัยในการใช้งานอุปกรณ์รถยกต้องได้รับการตรวจสอบและตรวจสอบอย่างน้อยปีละครั้ง

มาตรฐานที่ใช้เป็นพื้นฐานในงานควบคุมและตรวจสอบที่ดำเนินการโดยหน่วยงานที่รับผิดชอบ:

• TS 10689 การทดสอบความเสถียรสำหรับรถยกพาเลทและรถยกสูง

• TS 10201 ISO 3184 สแต็คเกอร์ - ประเภทการขนส่งและฐาน - การทดสอบความเสถียร

• รถยกสูงพร้อมตัวขับ TS ISO 6055 - ตัวป้องกันโอเวอร์เฮด - คุณสมบัติและการทดสอบ