ในธุรกิจอัญมณีและเครื่องประดับผู้ซื้อส่วนใหญ่มุ่งเน้นที่ข้อกำหนดต่อไปนี้: ข้อกำหนดทางกฎหมายที่จะต้องพบเพื่อเข้าสู่ตลาดข้อกำหนดทั่วไปที่กำหนดโดย บริษัท คู่แข่งเช่นข้อกำหนดเพื่อให้ทันกับตลาดและข้อกำหนดของตลาดเฉพาะกลุ่มเฉพาะ

มีข้อกำหนดที่ต้องปฏิบัติอย่างจริงจังโดยเฉพาะภายในสหภาพยุโรป ความปลอดภัยของผลิตภัณฑ์ทั่วไปมาก่อน เนื่องจากเครื่องประดับและอัญมณีโดยทั่วไปสัมผัสกับผิวหนังการใช้สารเคมีอันตรายจึงถูก จำกัด มีข้อบังคับทางกฎหมายแยกต่างหากสำหรับเครื่องประดับที่ทำจากพืชป่าและสัตว์ นอกจากนี้ในบางประเทศจะต้องใช้เครื่องหมายพิเศษที่ใช้กับเครื่องประดับทองคำและเงิน

ข้อกำหนดความปลอดภัยทั่วไปของผลิตภัณฑ์ที่ออกให้กับประเทศในกลุ่มสหภาพยุโรปได้จัดทำกรอบเพื่อให้มั่นใจว่าผลิตภัณฑ์ทั้งหมดที่วางตลาดภายในสหภาพยุโรปส่วนใหญ่นั้นปลอดภัยสำหรับการใช้งาน

หากไม่มีการระบุข้อกำหนดทางกฎหมายเฉพาะสำหรับผลิตภัณฑ์แสดงว่าคำสั่งนั้นมีผลบังคับใช้ นอกจากนี้สารเคมีหลายชนิดยังถูก จำกัด ในผลิตภัณฑ์ที่วางตลาดในประเทศสหภาพยุโรป กฎระเบียบเหล่านี้มีอยู่ในคำสั่ง REACH 1907 / 2006

โลหะที่พบมากที่สุดในเครื่องประดับและอัญมณีคือตะกั่วแคดเมียมและนิกเกิล โลหะเหล่านี้อาจทำให้เกิดอาการแพ้ ตัวอย่างเช่นสร้อยข้อมือ, สร้อยคอ, แหวน, เครื่องประดับเจาะ, นาฬิกาข้อมือ, กำไล, เข็มกลัดและกระดุมข้อมือ จำกัด การใช้แคดเมียม มัน จำกัด การใช้นิกเกิลในต่างหู, สร้อยคอ, โซ่, กำไล, แหวน, นาฬิกาข้อมือและสายนาฬิกา นอกจากนี้ยัง จำกัด การใช้ตะกั่วและสารประกอบในนาฬิกาข้อมือกำไลและกระดุมข้อมือ

สารเคมีอันตรายอีกชนิดหนึ่งคือสีย้อม azo มีความจำเป็นเพื่อให้แน่ใจว่าเครื่องประดับและอัญมณีไม่มีสีเอโซที่ปล่อยเอมีนอะโรมาติกเอมีนที่ห้ามใช้ใด ๆ

สารประกอบโครเมียม VI ยังเป็นสารเคมีที่ถูก จำกัด เนื่องจากทำให้เกิดโรคผิวหนัง