รังสี UV ถูกดูดซับโดยสารที่มันทำปฏิกิริยากับ ดังนั้นจึงมีความลึกในการเจาะที่ จำกัด สำหรับวัสดุ นอกจากนี้ยังทำให้เกิดความเสียหายกับพื้นผิวของวัสดุเมื่อเวลาผ่านไปเช่นความเปราะบางหรือแตก สิ่งนี้ส่งผลกระทบอย่างมากต่อเสถียรภาพทางกลของเครื่องจักรและอุปกรณ์ วันนี้แหล่งกำเนิดรังสียูวีที่แตกต่างกันถูกนำมาใช้ในสภาพห้องปฏิบัติการเพื่อจำลองผลกระทบของการสัมผัสกับแสง UV เป็นเวลาหลายปี อย่างไรก็ตามแหล่งข้อมูลเหล่านี้จำเป็นต้องได้รับการคัดเลือกอย่างระมัดระวังตามวัสดุและปัญหาที่แก้ไข

การทดสอบการเร่งอายุยังใช้เพื่อกำหนดอายุการเก็บรักษาของอาหาร การทดสอบเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าสภาพแวดล้อมเช่นอุณหภูมิความชื้นและแสงจะส่งผลกระทบต่อชีวิตและความสมบูรณ์ของผลิตภัณฑ์อย่างไร การทดสอบอายุ UV นั้นกำหนดขอบเขตของบรรจุภัณฑ์ที่จะปกป้องผลิตภัณฑ์ที่เน่าเสียง่าย วัสดุบรรจุภัณฑ์อาหารจะต้องหุ้มฉนวนจากอุณหภูมิและความชื้นสูงและผลิตภัณฑ์อาหารในนั้นจะต้องไม่ได้รับความเสียหาย

การทดสอบการเร่งอายุยังใช้โดยผู้ผลิตอุปกรณ์การแพทย์ ในการทดสอบเหล่านี้จะได้รับข้อมูลที่สำคัญเพื่อประเมินอายุการใช้งานของผลิตภัณฑ์ภายใต้สภาวะการใช้งานปกติ มาตรฐานหลักในส่วนนี้คือมาตรฐาน ASTM F 1980 ที่พัฒนาโดย ASTM (American Materials Testing Association)

วิธีการทดสอบอายุ UV ถูกนำมาใช้เพื่อกำหนดผลลัพธ์ของผลกระทบเช่นอุณหภูมิความชื้นการสัมผัสกับรังสียูวีในสภาพแวดล้อมห้องปฏิบัติการ เครื่องทดสอบอายุของ UV นั้นจำลองสภาพแวดล้อม

ต่อไปนี้เป็นมาตรฐานบางประการที่ยึดตามการทดสอบอายุ UV โดยเจ้าหน้าที่ผู้มีอำนาจ:

• TS EN ISO 11985 เลนส์ - ดวงตา - คอนแทคเลนส์ - อายุโดยการสัมผัสกับรังสียูวีและรังสีที่มองเห็นได้ (ในหลอดทดลอง)

• TS EN 1903 Adhesives - วิธีทดสอบสำหรับกาวสำหรับพลาสติกหรือยางแผ่นพื้นหรือผนัง - การกำหนดมิติการเปลี่ยนแปลงหลังจากเร่งอายุ

• TS EN 1297 แผ่นยืดหยุ่น - สำหรับป้องกันการรั่วซึม - น้ำมันดิน, พลาสติกและแผ่นยางสำหรับกันซึมหลังคา - วิธีการชราภาพเทียมที่มีการสัมผัสในระยะยาวต่อการรวมกันของรังสียูวีอุณหภูมิสูงและน้ำ