การทดสอบความแข็งแรงไดอิเล็กทริกหรือการทดสอบที่มีศักยภาพสูงหรือความดันเลือดต่ำจะดำเนินการเพื่อตรวจสอบประสิทธิภาพของฉนวนในอุปกรณ์ไฟฟ้าหรืออุปกรณ์ การทดสอบทางไฟฟ้าเกี่ยวกับส่วนประกอบหรือผลิตภัณฑ์ทำหน้าที่วัดความสามารถของอุปกรณ์ในการทำงานอย่างปลอดภัยในสภาวะไฟฟ้า

ความต้านทานไดอิเล็กทริกคือการวัดความแข็งแรงทางไฟฟ้าของวัสดุเป็นฉนวน ความแข็งแรงไดอิเล็กทริกคือแรงดันสูงสุดที่จำเป็นสำหรับวัสดุในการแสดงความล้มเหลวอิเล็กทริก ยิ่งความต้านทานไดอิเล็กตริกของวัสดุสูงขึ้นเท่าใดคุณภาพของฉนวนก็จะยิ่งดีขึ้นเท่านั้น

มีสามวิธีหลักที่ใช้ในการพิจารณาความเป็นฉนวนของฉนวน: วิธีระยะเวลาอันสั้นวิธีอัตราการเพิ่มขึ้นช้าและวิธีการทีละขั้นตอน ในทั้งสามตัวอย่างทดสอบจะถูกวางไว้ระหว่างขั้วไฟฟ้าทั้งสองในอากาศหรือน้ำมัน วิธีทดสอบที่ใช้กันมากที่สุดคือวิธีการแบบสั้น แรงดันไฟฟ้าถูกนำไปใช้กับสองขั้วไฟฟ้าและแรงดันไฟฟ้าจะเพิ่มขึ้นจากศูนย์ถึงขีด จำกัด การบิดเบือนอิเล็กทริก

จุดแตกหักเป็นจุดที่ชิ้นงานทดสอบถูกเผาหรือเจาะทะลุ อัตราการเพิ่มแรงดันไฟฟ้าจะถูกกำหนดโดยเวลาที่ใช้สำหรับตัวอย่างการทดสอบถึงการเสื่อมสภาพไดอิเล็กทริก

คุณสมบัติทางไฟฟ้าที่สำคัญของลูกถ้วยไฟฟ้าคือพลังงานอิเล็กทริก ความเป็นฉนวนขึ้นอยู่กับชนิดและรูปร่างของพลาสติกและอิเล็กโทรดและสภาพแวดล้อมรอบ ๆ ฉนวน

ความแข็งแรงไดอิเล็กทริกกล่าวโดยย่อคือสนามไฟฟ้าสูงสุดที่วัสดุฉนวนสามารถทนต่อสภาวะในอุดมคติโดยไม่เสื่อมสภาพ

การทดสอบความแข็งแรงไดอิเล็กทริกดำเนินการโดยเจ้าหน้าที่ผู้มีอำนาจมีดังนี้:

• TS EN 50289-1-3 สายเคเบิลสื่อสาร - สำหรับวิธีการทดสอบ - ข้อมูลจำเพาะ - ส่วนที่ 1-3: วิธีทดสอบทางไฟฟ้า - ความเป็นฉนวน

• TS EN 50289-3-17 ... ส่วน 3-17: วิธีการทดสอบทางกล - การยึดเกาะและฝักอิเล็กทริก

• ASTM D149-09 วิธีทดสอบมาตรฐานสำหรับแรงดันการสลายตัวอิเล็กทริกและความเป็นฉนวนของวัสดุฉนวนไฟฟ้าที่ความถี่เชิงพาณิชย์