การวัดระดับเสียงในที่ทำงานและความเสี่ยงด้านเสียงของพนักงานเป็นส่วนที่สำคัญที่สุดของโปรแกรมป้องกันการได้ยินและการควบคุมเสียงรบกวนในสถานที่ทำงาน ด้วยการวัดเหล่านี้ปัญหาเสียงรบกวนได้รับการแก้ไขสุขภาพของพนักงานที่ได้รับผลกระทบจากเสียงจะได้รับการปกป้องและมีสภาพแวดล้อมการทำงานที่สะดวกสบาย

เพื่อกำหนดระดับความดังของเสียงในด้านสุขอนามัยในการทำงานระดับความดันเสียงจะถูกวัดโดยทั่วไป อุปกรณ์เทคโนโลยีและเทคนิคที่ใช้ในการวัดเหล่านี้ อุปกรณ์และเทคนิคใดที่ควรใช้ขึ้นอยู่กับระดับเสียงรบกวนในสภาพแวดล้อมการทำงาน อย่างไรก็ตามควรพิจารณาก่อนว่ามีปัญหาเรื่องเสียงหรือไม่

ขั้นตอนแรกในการระบุปัญหาเสียงรบกวนในสภาพแวดล้อมการทำงานคือการพิจารณาว่าเสียงรบกวนเป็นปัญหาที่อาจเกิดขึ้นหรือไม่ ตัวบ่งชี้ของระดับเสียงที่อาจเป็นอันตรายสามารถแสดงได้ดังต่อไปนี้: เสียงสูงกว่าการจราจรในเมืองใหญ่พนักงานต้องยกระดับเสียงเพื่อพูดกับใครบางคนในระยะ 1 เมตรพนักงานต้องยกระดับเสียงให้สูงขึ้นเพื่อให้ผู้อื่นได้ยินเสียงวิทยุหรือโทรทัศน์ หลังจากทำงานเป็นเวลาหลายปีพนักงานพบว่ามันยากที่จะสื่อสารในสภาพแวดล้อมที่แออัดด้วยเสียงมากมาย ข้อมูลที่ได้จากการวัดคล้ายกับที่กล่าวมามีประโยชน์มากในการประเมินปัญหาเสียงรบกวนที่อาจเกิดขึ้น

เมื่อวางแผนการวัดเสียงรบกวนวัตถุประสงค์ของการวัด (ปฏิบัติตามกฎระเบียบทางกฎหมายการป้องกันการสูญเสียการได้ยินการควบคุมเสียงรบกวนหรือการรบกวนชุมชน) แหล่งเสียงและช่วงเวลาที่แหล่งกำเนิดเสียงทำงานไม่ว่าจะเป็นเสียงต่อเนื่องตัวแปรแปรผันหรือหุนหัน ขั้นตอนต่อไปคือการกำหนดระดับของเสียงรบกวนส่วนตัว การวัดปริมาณเสียงจะใช้หากการเปลี่ยนแปลงระดับเสียงในระหว่างวันหรือถ้าคนงานมีความคล่องตัวสูง

ต่อไปนี้เป็นมาตรฐานสองสามข้อที่ใช้ในการวัดเสียงรบกวนของสภาพแวดล้อมการทำงานในห้องปฏิบัติการ:

• อะคูสติก TS EN ISO 9612 - การกำหนดความเสี่ยงของเสียงในสภาพแวดล้อมการทำงาน - วิธีการทางวิศวกรรม

• อะคูสติก TS 2607 ISO 1999 - การกำหนดความเสี่ยงต่อเสียงรบกวนในที่ทำงานและการประเมินการสูญเสียการได้ยินที่เกิดจากเสียงรบกวนนี้