มวลรวมคือวัสดุที่ผสมกับวัสดุประสานในสัดส่วนคงที่เพื่อผลิตคอนกรีต วัสดุประสานเป็นปูนซีเมนต์โดยทั่วไป มวลรวมทำหน้าที่เป็นสารตัวเติมหรือส่วนประกอบพะรุงพะรังในขณะเดียวกันก็ให้ความแข็งแรงความแกร่งและความทนทานต่อคอนกรีต

คุณสมบัติหลักของมวลรวมคือไม่เฉื่อยทางเคมีคือไม่ทำปฏิกิริยากับซีเมนต์หรือมวลรวมหรือสารเติมแต่งชนิดอื่น นอกจากนี้มวลรวมจะต้องมีความแข็งแรงเพียงพอที่จะต้านทานการขีดข่วนและการเสียดสีในสภาวะที่ชุบแข็ง นอกจากนี้ยังต้องมีความทนทานเพียงพอที่จะรองรับแรงกระแทกและแรงสั่นสะเทือน

จะต้องแข็งแรงพอที่จะรับแรงกดและแรงดึงปกติในส่วนผสมธรรมดา ควรปราศจากสารปนเปื้อนอนินทรีย์หรืออินทรีย์ที่พบในธรรมชาติซึ่งจะส่งผลเสียต่อคุณภาพของผลิตภัณฑ์ คุณสมบัติของมวลรวมคือมันสามารถนำไปใช้กับส่วนผสมพลาสติกได้ง่ายเมื่อผสมกับซีเมนต์และน้ำ

มวลรวมถูกจำแนกในรูปแบบที่แตกต่างกันไปตามขนาดของเมล็ดข้าวต้นกำเนิดและน้ำหนักปริมาณ อย่างไรก็ตามการจำแนกประเภทที่พบมากที่สุดมีโครงสร้างตามขนาดเกรน: การรวมที่ละเอียดและหยาบ ในการรวมที่ละเอียดขนาดเกรนอยู่ระหว่าง 0.15 และ 4.75 mm

แซนด์เป็นมวลรวมที่ใช้ได้ดีที่สุดในระดับสากล ในมวลรวมหยาบขนาดเกรนอยู่ระหว่าง 4.75 และ 7.5 mm ก้อนกรวดจากแม่น้ำเป็นแหล่งรวมหยาบที่ดีที่สุด โดยทั่วไปประเภทมวลรวมที่เหมาะสมจะถูกบดอัดให้ได้ขนาดอนุภาคที่ต้องการเพื่อสร้างมวลรวมหยาบ

มวลรวมจัดตามแหล่งกำเนิดตามธรรมชาติของเสียและกระบวนการแปรรูป มวลรวมของธรรมชาตินั้นเป็นมวลรวมที่ละเอียดและหยาบ (เช่นทรายและกรวด) ซึ่งเกือบจะพร้อมสำหรับใช้ในสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ มวลรวมของเสียเป็นของเสียจากกระบวนการทางอุตสาหกรรมและเหมาะสำหรับใช้เป็นมวลรวม (เช่นตะกรันถ่านหิน) มวลรวมที่ผ่านกระบวนการผลิตเป็นพิเศษสำหรับการผลิตคอนกรีตที่มีคุณภาพสูง

ในที่สุดมวลรวมจะถูกจัดประเภทในสามวิธีตามความหนาแน่นและน้ำหนักของปริมาตร: มวลรวมปกติหรือมวลรวมมวลความหนาแน่นสูงและมวลเบา