De toepassing van het G-merk is een verplichte praktijk bij de introductie van bouwmaterialen die niet onderhevig zijn aan de CE-markering in ons land. Het G-merkteken is over het algemeen aangebracht op materialen, etiketten die aan het materiaal zijn bevestigd, verpakking van het materiaal of handelsdocumentatie van het materiaal.
De toepassing van het G-teken is gebaseerd op twee wettelijke voorschriften. De eerste is de Verordening inzake de criteria voor bouwmaterialen, uitgegeven door het ministerie van Milieu en Urbanisatie in 2009, die de G-gerelateerde principes regelt. Deze verordening wordt kort de G-Mark-verordening genoemd.
De andere wettelijke regeling is het Communiqué betreffende de implementatie van de conformiteitbevestigingssystemen in overeenstemming met de verordening inzake de criteria voor bouwmaterialen gepubliceerd in 2010, waarin de beginselen voor de uitvoering van de genoemde verordening worden toegelicht. Dit communiqué wordt ook G Application Communiqué genoemd.
De constructiematerialen onderworpen aan G-mark-toepassing worden in deze voorschriften als volgt beschreven:
Permanente materialen voor de bouw en andere civieltechnische werken, en
Materialen die niet onder de CE-markering vallen
Onder de vele bouwmaterialen die in deze definities zijn opgenomen, zijn de meest prominente bouwmaterialen beton en wapening (zijwanden, betonstaal).
Wanneer de G-markering op dergelijke bouwmaterialen wordt geplaatst, worden de prestatiewaarden van de producten bepaald door conformiteitsbeoordeling volgens de nationale normen waaraan ze zijn onderworpen, of aan een nationale technische goedkeuring als er geen norm is.
Evaluatiestudies die moeten worden uitgevoerd volgens de nationale norm worden uitgevoerd door de overeenstemmingsbeoordelingsorganen die door het ministerie zijn aangewezen op basis van het relevante product en er wordt een conformiteitscertificaat afgegeven. Het stortklaar beton dat tegenwoordig in de bouw wordt gebruikt, kan niet zonder het G-teken op de markt worden gebracht. Het enige verplichte certificaat voor gebruiksklare betonbedrijven is het G-certificaat.
89 / 106 / EEG Bouwmaterialenrichtlijn in landen van de Europese Unie werd gepubliceerd in 1988. In 1993, de richtlijn 93 / 68 / EEC en in 2003 1882 / 2003 / EC, is de richtlijn bijgewerkt. Deze richtlijn is bedoeld voor de harmonisatie van elk constructiemateriaal dat onderworpen is aan wettelijke controles ten behoeve van de CE-markering. Met deze richtlijn zijn verschillende nationale voorschriften die het verkeer van bouwmaterialen in de landen van de Europese Unie verhinderen, afgeschaft. Factoren zoals veiligheid en duurzaamheid van gebouwen, energiebesparing, gezondheid en milieubescherming kwamen ook aan bod. Deze richtlijn is als basis gebruikt bij de voorbereiding van de verordening inzake bouwmaterialen in ons land.
G-markering op bouwmaterialen die niet onder CE vallen en het verkrijgen van een G-certificaat heeft tal van voordelen voor bedrijven. Ten eerste kunnen producten zonder juridische obstakels en sancties aan consumenten worden aangeboden. Het G-teken op de producten geeft aan dat deze producten voldoen aan de basisvereisten voor veiligheid en gezondheid.
Op deze manier worden producten met het G-teken als veiliger beschouwd voor consumenten en neemt het aantal claims en aansprakelijkheidsclaims af. Aan de andere kant nemen de productiekosten van bedrijven af. Dit verhoogt van nature de efficiëntie van bedrijven, vergroot hun marktaandeel en zorgt ervoor dat ze competitieve macht verwerven. Tegelijkertijd maken G-gemarkeerde producten het voor bedrijven eenvoudiger om de nodige officiële autorisatie- en autorisatiecertificaten te verkrijgen.
De G-markeringstoepassing wordt voornamelijk toegepast op bouwmaterialen die geen geharmoniseerde technische specificaties hebben. Op deze manier worden G-gemarkeerde bouwmaterialen aanvaard als veilige producten voor consumenten. Net als bij het CE-markeringssysteem, kan het G-teken ook direct op het bouwmateriaal worden geplaatst. Of een label G bevestigd aan het bouwmateriaal kan ook worden aangebracht. Anderzijds mag het G-merk worden aangebracht op de verpakking van bouwmaterialen of op de relevante handelsdocumenten.
Bij het markeren van G op bouwmaterialen, moeten ook prestatiewaarden worden toegevoegd die de eigenschappen van dit materiaal beschrijven.
Er mag geen G-markering of CE-markering op een bouwmateriaal zijn. Als een geharmoniseerde norm vervolgens wordt gepubliceerd op een constructiemateriaal met een G-markering erop, zal het materiaal worden onderworpen aan de CE-markering.
Technische goedkeuring is vereist voor bouwmaterialen die geen geharmoniseerde of nationale norm hebben en niet voldoen aan een van de gepubliceerde normen. Na deze goedkeuring mag het G-teken op het bouwmateriaal worden aangebracht. Deze goedkeuring geeft aan dat het materiaal voldoet aan de basisvereisten, afhankelijk van het beoogde gebruik.
Tegenwoordig worden in ons land de volgende normen in acht genomen door het Turkse Institute of Standards (TSE) voor de plaatsing van het G-teken op bouwmaterialen:
TS EN 206: 2013 Beton - Specificatie, prestaties, productie en conformiteit
TS 13515 Aanvullende norm voor de implementatie van TS EN 206
Deze normen moeten worden toegepast in regio's met verschillende klimatologische en geografische omstandigheden en op verschillende niveaus van bescherming.
Om deze producten op de markt te kunnen aanbieden en om problemen te voorkomen, moeten de bedrijven die bouwmaterialen produceren de volgende documenten overleggen: G-certificaat, G-conformiteitscertificaat en G-conformiteitsverklaring.
Bouwmaterialen met een G-markering erop worden geproduceerd volgens nationale en internationale normen en kunnen aan de markt worden aangeboden betekent kwaliteit. De fabrikanten verklaren dat ze aan alle vereisten hebben voldaan als ze het G-teken op hun producten hebben aangebracht. Op deze manier is de verkoop van deze bouwmaterialen zonder obstakels in ons land gegarandeerd.
De toepassing van het G-merk is een nationale praktijk en het G-teken moet ook worden aangebracht op bouwmaterialen die van buiten het land worden meegenomen. Het G-teken geeft geen uitleg over waar bouwmaterialen worden geproduceerd, maar biedt zekerheid dat ze worden beoordeeld voordat ze aan consumenten worden gepresenteerd, vervaardigd in overeenstemming met wettelijke vereisten en voldoen aan nationale en internationale criteria.
Bij de toepassing van het G-merkteken wordt de conformiteitsbeoordeling uitgevoerd door de fabrikant voordat de bouwmaterialen op de markt worden gebracht en wordt de verificatie uitgevoerd door een onafhankelijke en onpartijdige certificerings- of auditinstantie die is goedgekeurd door het ministerie van Milieu en Verstedelijking. Om deze reden is het verplicht voor fabrikanten om zich bewust te zijn van de conformiteit van de bouwmaterialen die zij van plan zijn aan te bieden aan de markt met wettelijke voorschriften en gerelateerde normen. In dit stadium ondergaan de producten een reeks tests en inspecties, worden inspecties uitgevoerd en wordt een technisch dossier opgesteld. Nadat al deze werken zijn voltooid, kan de fabrikant het G-teken op de producten aanbrengen.
Producentenbedrijven moeten hun technische bestanden en test- en inspectierapporten bewaren voor officiële inspecties. Dit zijn de eerste documenten die moeten worden bekeken wanneer zich een probleem voordoet.
Het belangrijke punt hier is dat niet alle bouwmaterialen onderhevig zijn aan G-markering. Deze toepassing is alleen voor bouwmaterialen die niet onder de CE-markeringstoepassing vallen. Zowel het sanitair, de houten deuren en soortgelijke producten die rechtstreeks door de consument worden gebruikt, als de PVC-buizen, constructiestaal en soortgelijke producten die door de aannemers worden gebruikt, zijn aangebracht met een G-markering.
Eerst wordt bepaald of de organisatie voldoet aan de verplichte eisen van de norm en of naar de volgende fase moet worden gegaan.
Er wordt gecontroleerd of noodzakelijke procedures en audits zijn ontwikkeld en of de bereidheid van uw instelling tot evaluatie is beoordeeld.
De bevindingen die in de eerste twee fasen optreden, worden geëvalueerd en nadat corrigerende acties zijn beoordeeld, wordt de documentvoorbereiding gestart.
U kunt ons vragen om ons formulier in te vullen om een afspraak te maken, voor meer gedetailleerde informatie of om een evaluatie aan te vragen.
