آزمایش غیرمخرب (NDT) فرآیند بررسی ، آزمایش یا ارزیابی قابلیت سرویس دهی یک ماده ، م componentلفه یا مونتاژ یا قطعه یا سیستم بدون از بین بردن مواد برای تعیین ناپیوستگی در مواد است. یعنی وقتی مراحل بازرسی یا آزمایش به پایان رسید ، مواد هنوز قابل استفاده هستند.

سایر روش های آزمایش مخرب هستند و بنابراین آزمایش بر روی تعداد محدودی از نمونه ها به جای مواد ، اجزا or یا قطعات انجام می شود. در این آزمایشات ، خصوصیات فیزیکی موادی مانند مقاومت در برابر ضربه ، شکل پذیری ، مقاومت نهایی در کشش ، مقاومت در برابر شکستگی و مقاومت در برابر خستگی تعیین می شود. با این حال ، عدم پیوستگی و تفاوت در خصوصیات مواد را فقط می توان با آزمایش غیر مخرب به طور موثرتری یافت.

امروزه ، روش بازرسی غیر مخرب روشی است که برای اطمینان از یکپارچگی و قابلیت اطمینان تولید ، کنترل فرآیندهای تولید ، کاهش هزینه های تولید و حفظ سطح کیفیت استفاده می شود. این روش برای درک کیفیت مواد و فرآیندهای پیوستن در طول تولید و در مراحل تولید و مونتاژ استفاده می شود.

امروزه کاربردی ترین روشهای آزمایش غیر مخرب عبارتند از: آزمون انتشار صوتی ، آزمایش الکترومغناطیسی ، آزمایش موج هدایت شده ، روشهای آزمایش لیزر ، آزمایش نشت ، آزمایش مایکروویو ، آزمایش نفوذ مایع ، آزمایش ذرات مغناطیسی ، آزمایش رادیوگرافی ، آزمایش حرارتی / مادون قرمز ، آزمایش اولتراسونیک ، لرزش تجزیه و تحلیل و آزمایش بصری.

به طور خلاصه ، آزمایش غیر مخرب یک روش آزمایشی است که برای تعیین خصوصیات مواد ، قطعه ، محصول ، منبع یا سیستم استفاده می شود بدون اینکه صحیح به مواد یکپارچه آسیب برسد.

استانداردها که به عنوان پایه در کارهای کنترل و بازرسی توسط مقامات صلاحیت انجام می شود، عبارتند از:

• TS EN 1330 بازرسی غیرمخرب - شرایط و تعاریف

• TS EN ISO 10893 آزمایش غیر مخرب لوله های فولادی

• TS EN 12543 تست غیر مخرب - ویژگی های نقاط کانونی برای استفاده از سیستم های اشعه ایکس صنعتی در آزمایش غیر مخرب

• TS 13543 روش های غیر مخرب (NDT) برای سازه های بتن مسلح

• TS EN 1518 تست غیر مخرب - تست نشت منبع - مشخصات دستگاه های منبع نشتی طیف سنج جرمی