به طور کلی در تولید یا تحقیقات علمی استفاده می شود، اتاق تمیز یک محیط کنترل شده با سطوح پایین آلودگی ها مانند میکروب های هوا، گرد و غبار، ذرات آئروسل و بخارات شیمیایی است. قطعا یک اتاق تمیز دارای اندازه ذرات خاصی در هر متر مکعب و سطح کنترل شده آلودگی است.

اتاق های خالص عملا در تمام بخش هایی استفاده می شوند که ذرات کوچک در هوا می توانند بر روند تولید تاثیر بگذارد. اگرچه اندازه و پیچیدگی آن متفاوت است، اما به طور گسترده در صنایع با فرآیند تولید بحرانی مانند داروخانه، بیوتکنولوژی، تجهیزات پزشکی و علوم زیستی، هوا فضا و اپتیک استفاده می شود.

اتاق تمیز یک منطقه است که در آن آلودگی ذرات کاهش می یابد و دیگر پارامترهای محیطی مانند دما، رطوبت و فشار تحت کنترل می باشند. به طور کلی، فیلتر هوای نفوذ بالا (HEPA) در این مناطق برای جذب ذرات اندازه های خاص استفاده می شود. تمام هوای داخل اتاق تمیز از طریق این فیلترها منتقل می شود. فیلتر هوای فوق العاده بالا (ULPA، Ultra Low Particulate Air) هنگامی که نیاز به عملکرد بالا تمیز کردن مورد استفاده قرار می گیرد.

دو استاندارد مهم توسعه یافته است که معیارهای اتاق تمیز را توصیف می کنند. یکی از این استانداردهای BS 5295 Cleanroom است که توسط موسسه استاندارد بریتانیا (BSI) ایجاد شده است. دیگر استاندارد استاندارد Cleanroom ISO14644 توسط سازمان بین المللی استاندارد (ISO) است. این استانداردها در آزمایش ها و اندازه گیری های انجام شده توسط آزمایشگاه های پیشرفته دنبال می شود. در کشور ما این استاندارد تحت عنوان TS EN ISO 14644 اتاق های پاک و محیط های کنترل شده منتشر شده است.

طراحی اتاق تمیز کل سیستم توزیع هوا را شامل جریان هوای مناسب و بازده هوا می کند. مهم این است که فضای محصور ایجاد شود که ذرات و آلاینده های هوا در محدوده جامد نگهداری می شوند. در استاندارد، خواص اتاق تمیز برای ذرات جامد با حداکثر قطر ذره و همچنین حداکثر تعداد ذرات مجاز در واحد حجم تعریف می شود. برای آلاینده های غیر ذرات، حداکثر غلظت در میکروب ها یا مولکول ها در هر متر مکعب تعیین می شود.