در یک سیستم مکانیکی، ضربه یک نیروی بالا است که در یک دوره کوتاه زمانی که دو یا چند ناسازگار برخورد می کند اعمال می شود. تست های ضربه برای تعیین سختی مواد انجام می شود. سختی مواد به توانایی آن در جذب انرژی در هنگام تغییر شکل می پردازد.

مواد شکننده، به علت تغییر شکل کوچکی که می توانند مقاومت کنند، از چقرمگی کم برخوردارند. مقدار تاثیر مواد می تواند با درجه حرارت متفاوت باشد. معمولا در دمای پایین انرژی ضربه یک ماده کاهش می یابد.

مواد مورد استفاده در برنامه های کاربردی صنعتی در طول زمان بسته به نوع بار اعمال شده و دمای محیط آسیب دیده اند. به همین دلیل هنگام انتخاب مواد، رفتار مواد مهم است مانند اینکه در آن درجه حرارت مواد شکسته خواهد شد، در چه صورت شکسته، چسبیده و شکننده خواهد شد، مقدار انرژی که در هنگام شکستن جذب می شود، و چه مقدار انرژی شکسته خواهد شد.

مقاومت ضربه یکی از مهمترین ویژگی هایی است که مهندسان و طراحان مواد باید در نظر بگیرند. یکی از معمول ترین آزمون های مورد استفاده برای تعیین خواص فیزیکی مواد، آزمون ضربه ای استودیکال است که توسط روش آزمون استاندارد ASTM D 256 مشخص شده است و دیگری روش استحکام ضربه ای است که توسط استاندارد ISO 180 توصیف شده است.

در آزمون های مقاومت به ضربه، هدف آن تعیین رفتار مواد تحت بار دینامیکی است. هنگامی که نمونه به عنوان یک نتیجه از اثرات اجباری است، یک تنش عمود بر سطح پایه منجر به شکستگی می شود. اگر نمونه بدون تغییر شکل پلاستیک شکسته شود، این شكست شكن نامیده می شود. در اغلب موارد، نمونه بدون تغییر، تغییر شکل پلاستیک می شود.

به طور کلی، آزمون ضربه با دو روش انجام می شود: آزمون ضربه شارپ و آزمون ضربه ایزود.

زیر استانداردهای چندگانه بر اساس تست مقاومت در برابر ضربه توسط مقامات صالحه انجام شده است:

• TS EN ISO 148-1 مواد فلزی - آزمایش چرپی - قسمت 1: روش تست

• TS EN ISO 148-2 ... بخش 2: تایید دستگاه آزمون (نوسان پاندول)

• TS EN ISO 148-3 ... فصل 3: تهیه و مشخص کردن قطعات آزمایش V-notch برای ارزیابی غیرمستقیم تاثیر