کیفیت آب یک ابزار مهم برای حفاظت از سلامت عمومی، حمایت از اقتصاد و ساخت یک اکوسیستم غنی است. آبهای خالص حامیان اصلی پروسه های زیست محیطی هستند که اطمینان حاصل می کنند که رودخانه ها سالم هستند، جمعیت های ماهی قوی هستند، گیاهان زنده هستند، تالاب های مولد هستند و زندگی پرنده مداوم است.

به غیر از این، نوشیدن و استفاده از آب باید برای زندگی انسان مناسب باشد. در این راستا، تعدادی از مقررات قانونی برای مدیریت بهتر کیفیت آب تصویب شده است و استانداردها توسط سازمان های داخلی و خارجی توسعه یافته است.

آب برای زندگی انسان و سلامت محیطی ضروری است. به عنوان یک منبع طبیعی با ارزش، آب شامل دریاها، رودخانه ها، دریاچه ها و محیط های آب های زیرزمینی است که به مناطق ساحلی و داخلی گسترش می یابد. دو ابعاد مرتبط در تعیین خواص آب وجود دارد: کمیت و کیفیت.

کیفیت آب به طور کلی به معنی فیزیکی، شیمیایی، بیولوژیکی و زیبایی (به عنوان مثال ظاهر و بوی) ​​خواص. یک محیط سالم محیطی است که در آن کیفیت آب غنی است و از جوامع مختلف زندگی پشتیبانی می کند و از سلامت انسان محافظت می کند.

کیفیت آب در یک آب از آب به عنوان آب آشامیدنی و یا آب آشامیدنی استفاده می کند. به طور کلی، منابع آب توسط مردم برای اهداف ذیل مورد استفاده قرار می گیرند: آب آشامیدنی، تفریحی (شنا یا قایقرانی)، گیاهان آبیاری، فرایندهای صنعتی، حمل و نقل، تولید ماهی و ماهیان خوراکی، حفاظت از اکوسیستم های آبزی، زیستگاه ها و مطالعات علمی.

منابع آب ارزش زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی زیادی دارند و اگر کیفیت آب کاهش یابد، ارزشش را از دست می دهد. کیفیت آب نه تنها برای حفاظت از سلامت مردم مهم است، بلکه همچنین برای ارائه زیستگاه های اکوسیستم، آبیاری زمین های کشاورزی، کمک به گردشگری و فعالیت های ماهیگیری و معدن.