مردم به طور کلی بر این باورند که غذاهای ارگانیک از غذاهای سنتی سالم هستند. مطالعات زیادی وجود دارد که مقادیر ویتامین، مواد معدنی و آنتی اکسیدان مواد غذایی آلی و متعارف را مقایسه می کند. از آنجا که کشاورزی ارگانیک، به ویژه در آخرین سال 20، توجه بیشتری را در بسیاری از نقاط جهان به خود جلب کرده است.
در کشورهای صنعتی، کشاورزی ارگانیک به منظور حل مشکلات زیست محیطی ناشی از شیوه های کشاورزی سنتی، اهمیت زیادی داده شده است. علاوه بر این، برخی از دولت ها کشاورزی را ارزیابی می کنند. به همین ترتیب، تعداد تولید کنندگان درگیر در تولید آلی کشاورزی به طور قابل توجهی افزایش یافته است، به ویژه در کشورهای عضو اتحادیه اروپا. فعالیت های کشاورزی آلی به طور بالقوه برای تهیه فرصت های صادرات به بازارهای جهانی به کشورهای در حال توسعه منافع می دهد.
در زمینه بازاریابی، تقاضا برای محصولات ارگانیک در سراسر جهان در حال رشد است. بسیاری از عوامل در این امر موثر بوده اند. اول، افزایش آگاهی از مسائل مربوط به سلامت و رژیم غذایی است. عامل دوم آگاهی مصرف کنندگان و توجه بیشتر به ایمنی مواد غذایی است. عامل سوم آلودگی محیط زیست و وخامت سریع تعادل محیطی است. در نهایت، آخرین عامل بحث در مورد ارگانیسم های اصلاح شده ژنتیکی است. همه این عوامل تقاضا برای غذاهای ارگانیک را تسریع کرده اند.
به طور کلی، کشاورزی ارگانیک یک فرم کشاورزی از روش های تولید آلی است که از کودهای مصنوعی و مواد شیمیایی استفاده نمی کند و دارای سطح بالایی از پایداری محیطی است. در این نوع از کشاورزی، گیاهان از اکوسیستم خاک تغذیه می شوند و نه با کود های محلول که به خاک افزوده می شود. گیاهان پرورش یافته ارگانیک مواد مغذی را که به طور آهسته از سطح خاک آزاد می شوند، دریافت می کنند.
در این سیستم، متابولیسم گیاه و توانایی آن برای جذب مواد مغذی به دلیل مقدار زیاد نمکهای محلول در آب خالص زیاد نیست. در سیستم های کشاورزی آلی، حفظ عملکرد گیاه و باروری خاک ضروری است. برای این منظور، بازگشت محصول، بقایای محصول، کود حیوانی، کود سبز، کاشت مکانیکی، سنگ معدن تایید شده و مدیریت آفات آفات اعمال می شود.
مطالعات کشاورزی ارگانیک هدف از تغذیه و حفظ خاک برای نسل های آینده است. به منظور دستیابی به این هدف، اهمیت دادن به استفاده از منابع تجدیدپذیر، حفاظت از منابع انرژی، حفاظت از منابع خاک و منابع آب و حفاظت از کیفیت محیط زیست است.
هدف نهایی تولید آلی به همین ترتیب پایدار است. به منظور پایدار بودن، تولید مواد غذایی با ارزش غذایی بالا، افزایش چرخه های زیستی در سیستم های کشاورزی، جلوگیری از آلودگی ناشی از کشاورزی، حفاظت و افزایش باروری خاک، کار کردن در یک سیستم بسته تا حد ممکن، برای کاهش استفاده از منابع غیر قابل تجدید و حضور در محیط زیست ضروری است.
امروزه در سراسر جهان، کشاورزی ارگانیک به عنوان یک مدیریت تولید زیست محیطی شناخته شده است که تنوع زیستی، چرخه های بیولوژیکی و فعالیت بیولوژیکی خاک را ارتقا می دهد. این سیستم بر اساس شیوه هایی است که از ورودی های غیر کشاورزی به حداقل استفاده می کنند و بهبود می یابند و سازگاری زیست محیطی را بهبود می بخشد.
فعالیت های صدور گواهینامه محصولات ارگانیک مزایای متعددی را برای جامعه و تولید کنندگان به ارمغان می آورد اول از همه، نسل های آینده محافظت خواهند شد و سالم خواهند بود. مسئولیت نسل های امروز این است که یک محیط تمیز را ترک کنند که از طریق اثرات مواد شیمیایی آسیب دیده و از نظر ژنتیکی اصلاح نشده است. در همان زمان، حفاظت از خاک و آب و این واقعیت که ارزش غذایی خود را از دست نمی دهند وابسته به این تلاش ها است. بسیاری از آفت کش ها که در کشاورزی سنتی استفاده می شوند، به منابع زیرزمینی و سطح آب منتقل می شوند و جان همه موجودات زنده، از جمله انسان را به خطر می اندازند.
نیاز به ماشین آلات در فعالیت های کشاورزی آلی نسبت به کشاورزی سنتی بسیار کم است. فقط برای حفاظت از منابع انرژی مهم است.
ضروری است که داروهای شیمیایی مورد استفاده در تولید در مقدار محدودی باقی مانده در گیاه رشد نکنند. این مهم است که مردم سالم باشند و مشکلات ژنتیکی ندارند.
کشاورزی ارگانیک نیز از افرادی که در تولید کار می کنند محافظت می کند.
به طور کلی، کشاورزی پایدار برای غلبه بر مشکلات زیست محیطی در سراسر جهان بسیار مهم است. کشاورزی پایدار مؤثر است. فعالیت های کشاورزی پایدار هستند تا زمانی که از لحاظ زیست محیطی، اقتصادی، قابل انعطاف، اجتماعی عادلانه، فرهنگی مناسب و مبتنی بر رویکرد علمی جامع باشند.
کشاورزی پایدار تنوع زیستی را حفظ می کند، باروری خاک و خلوص آب را حفظ می کند، خواص شیمیایی، فیزیکی و بیولوژیکی خاک را بهبود می بخشد و انرژی را با بازیافت منابع طبیعی صرفه جویی می کند. کشاورزی پایدار نیز به معنی به حداقل رساندن استفاده از منابع تجدید پذیر موجود و فن آوری های مناسب در قیمت های مقرون به صرفه و استفاده از ورودی های کشورهای خارجی است.
برای همه این دلایل، صدور گواهینامه محصولات ارگانیک مهم است. آنچه که فعالیت های کشاورزی ارگانیک را از دیگر روش های کشاورزی پایدار می کند، وجود استانداردهای تولید و مراحل صدور گواهینامه است. بنابراین، این مزیت بازاریابی متفاوت را نسبت به سایر روشها ایجاد می کند. علاوه بر اینکه بخشی از کشاورزی پایدار است، کشاورزی ارگانیک روشی جایگزین برای کشاورزی سنتی است.
کشاورزی بیولوژیکی سیستم های کشاورزی است که از استفاده از سیستم های بیولوژیکی برای بهبود خاک و تولید محصولات سالم استفاده می کند. در این سیستم، اصل استفاده از کودهای مصنوعی و مواد شیمیایی استفاده نمی شود. کشاورزی زیستی و محصولات زیستی به طور کلی در کشورهای اروپایی به عنوان معادل کشاورزی ارگانیک استفاده می شود.
کشاورزی اکولوژیکی راهی برای اشاره به سیستم های ارگانیک در برخی کشورها است. اساس این سیستم، ایده بودن کشاورزی، زیست محیطی و پایدار است. در بسیاری از کشورهای اروپایی، کشاورزی ارگانیک به عنوان کشاورزی زیست محیطی نامیده می شود. این سیستم بر پایه تعهد به مدیریت اکوسیستم به جای ورودی های خارجی و مواد شیمیایی است.
کشاورزی ارگانیک از سال های اولیه 1960 طولانی است. با توجه به مزایای استفاده از روش های کشاورزی آلی و عواقب آن، تقاضا برای محصولات ارگانیک در سراسر جهان به سرعت در حال رشد است. مزایای کشاورزی ارگانیک برای محیط زیست و سلامت انسان غیر قابل انکار است. از آنجا که استفاده از مواد شیمیایی مضر در فرایند تولید مانع است. کشاورزی ارگانیک مزایای اجتماعی بسیاری نیز دارد مانند حمایت از کشاورزان کوچک و جوامع روستایی و حفظ رفاه حیوانات و تنوع زیستی.
علاوه بر این، طبق نظر کارشناسان، محصولات ارگانیک خوشمزه تر و مغذی تر از محصولات سنتی هستند. اما مصرف کنندگان به شواهد علمی برای حمایت از این ادعاها نیاز دارند. امروزه از جمله محصولات تمیز، امن و سبز برای محصولات ارگانیک در بازار استفاده می شود و ادعاهای بازاریابی استفاده می شود. تمیز کردن به معنای محصول پاک نشده از منابع مختلف است، مانند آلودگی فیزیکی، شیمیایی و میکروبی. سبز به طور کلی محیط زیست و سازگار با محیط زیست و یا تاثیر محیط زیست کم است.
امروزه تنها محصولات غذایی که با محدودیت های مجاز مانع و حداکثر غلظت ها بر اساس استانداردهای منتشر شده و سیستم های تأیید مطابقت دارند، به عنوان تمیز و ایمن محسوب می شوند.
اولا تعیین می شود که آیا سازمان با الزامات اجباری استاندارد مطابقت دارد یا اینکه به مرحله بعدی برود.
بررسی شده است که آیا مراحل و ممیزی های لازم توسعه داده شده است و آمادگی موسسه شما برای ارزیابی مورد بررسی قرار گرفته است.
یافته هایی که در دو مرحله اول بوجود می آیند ارزیابی می شوند و پس از بررسی همه اقدامات اصلاحی، تهیه سند آغاز می شود.
برای دریافت قرار ملاقات، برای دریافت اطلاعات دقیق تر و یا درخواست ارزیابی، می توانید از ما بخواهید فرم ما را پر کند و به شما برسد.
